Revenge Porn - Εκδικητική Πορνογραφία. Τι είναι ;

                    Το revenge porn είναι ο όρος που αφορά στη δημοσίευση προσωπικών φωτογραφιών και βίντεο, κυρίως σεξουαλικού περιεχομένου, χωρίς τη συναίνεση του θύματος και με στόχο τον εξευτελισμό του. Αυτό που πρέπει να διευκρινιστεί είναι ότι η εγκληματική αυτή πράξη δεν έχει να κάνει με την εκδίκηση και κυρίως ότι το θύμα δεν έκανε κάτι που να πυροδότησε την κακοποιητική συμπεριφορά του θύτη. Με λίγα λόγια το revenge porn δεν συμβαίνει επειδή φταίει το θύμα σε καμιά περίπτωση. Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι θύτες έχουν πολλαπλά κίνητρα για αυτή τη μορφή σεξουαλικής κακοποίησης. Κάποιες φορές είναι η εκδίκηση, κάποιες άλλες ο εκβιασμός, η πρόκληση προσοχής, η αίσθηση της επιβολής δύναμης.

Το revenge porn είναι ο όρος που αφορά στη δημοσίευση προσωπικών φωτογραφιών και βίντεο, κυρίως σεξουαλικού περιεχομένου, χωρίς τη συναίνεση του θύματος και με στόχο τον εξευτελισμό του. Αυτό που πρέπει να διευκρινιστεί είναι ότι η εγκληματική αυτή πράξη δεν έχει να κάνει με την εκδίκηση και κυρίως ότι το θύμα δεν έκανε κάτι που να πυροδότησε την κακοποιητική συμπεριφορά του θύτη. Με λίγα λόγια το revenge porn δεν συμβαίνει επειδή φταίει το θύμα σε καμιά περίπτωση. Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι θύτες έχουν πολλαπλά κίνητρα για αυτή τη μορφή σεξουαλικής κακοποίησης. Κάποιες φορές είναι η εκδίκηση, κάποιες άλλες ο εκβιασμός, η πρόκληση προσοχής, η αίσθηση της επιβολής δύναμης.

Σήμερα, στην ελληνική νομοθεσία έχει θεσπιστεί η υπ' αριθμ. 346 διάταξη του Ποινικού Κώδικα για την εκδικητική πορνογραφία, και αφορά τις εξής κατηγορίες εκδικητικής πορνογραφίας: Α) Καταγραφή υλικού με τη συγκατάθεση όλων των συμμετεχόντων και στη συνέχεια διάδοση του υλικού χωρίς τη συγκατάθεση τουλάχιστον ενός εκ των συμμετεχόντων. Εν προκειμένω, υφίσταται προσβολή της πληροφοριακής αυτοδιάθεσης ως ειδικότερη έκφανση του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή βάσει του οποίου απαγορεύεται η άνευ συγκατάθεσης διάδοση ακόμη και αν η καταγραφή έγινε οικειοθελώς. Β) Καταγραφή του υλικού χωρίς τη γνώση ή τη συγκατάθεση τουλάχιστον ενός από τους συμμετέχοντες και στη συνέχεια διάδοση του υλικού επίσης χωρίς συγκατάθεση.

Αξιοσημείωτο είναι ότι, μόνη η αρχική συγκατάθεση του θύματος στη καταγραφή του κρίσιμου υλικού και στη διατήρησή του από το δράστη, δε συνιστά και συγκατάθεση ως προς τη διάδοση αυτού, διότι η συγκατάθεση αυτή δόθηκε υπό τον όρο τη διατήρησης των δεδομένων υπό αυστηρά καθορισμένη μορφή και σε συγκεκριμένο (στενό) κύκλο.